Herinner je (3)

Woensdag 6 november 1996, 13:38u, België

Je legt je aantekeningen op de tafel naast de pas ontwikkelde foto’s van Londen. Op de achterkant van de plaatjes schrijf je datum, uur en plaats. Van de laatste dag ontbreekt elk spoor. Je plakt de negatieven op het keukenraam, maar ook daarop kun je geen herinnering vinden. Je begrijpt het niet. Je moeder had die dag onvergetelijk genoemd. In Battersea Park gaf je een eekhoorn te eten en niet veel later duwde je Big Ben bijna omver. Je vader zei: ‘Ik heb het net goed in beeld gekregen.’

Je haalt de fotoalbums van je ouders uit de kast. Vanaf de jaren tachtig kom je zelf op de plaatjes voor, steevast tussen je vader en moeder in geklemd. De meeste beelden zeggen je weinig. In het beste geval kun je je nog enkele seconden voor de geest halen, een geur, een smaak, een aanraking. De beelden laten er geen twijfel over bestaan. Je was er overal bij, en hoe: je lacht breed, keer op keer. Bovenaan elke bladzijde: datum, uur en plaats.

Je moeder komt thuis van het werk en begint te koken. Je vader keert terug van het veld en trekt zijn laarzen uit. Tijdens het avondeten vraag je hen waar de foto’s zijn gebleven. Ze antwoorden tegelijkertijd: ‘Alle plaatjes van de laatste dag zijn mislukt.’ 

Meer lezen? Klik hier.